Moordzaakstad

De zaterdagochtend voorjaarszon is al aardig warm. Ik manoeuvreer mijn auto door het centrum van de aan Rotterdam grenzende stad, de stad die vooral bekendheid kreeg door een gruwelijke moordzaak in een niet nader bij naam te noemen park. Een moordzaak die symbool zou komen te staan voor wat er in Nederland mis is met het rechtssysteem. Is en dus niet was.

Daarnaast staat deze stad er ook om bekend dat de huizen daar moeizaam van eigenaar verwisselen. Echter wist ik een zeer aardige meneer uit het Oosten van Europa (ik vermoedde Rusland maar vanwege de moeizame onderlinge verstandhoudingen aldaar informeerde ik maar niet al te veel) geïnteresseerd te krijgen een pand te bezoeken dat wij sinds kort in de verkoop hadden verkregen via de bank dat er hypotheek op had gevestigd. Het slot in de voordeur was recentelijk vervangen. De voordeur zat zo armoedig dicht dat ik bij binnenkomst voor de zekerheid een aantal keer overdreven hard goedemorgen riep. Geen gehoor gelukkig. Het scenario wat we er aantroffen was nogal absurd. De woonkamer was half leeggehaald en de tafel lag boordevol met post. De keuken stond nog vol met spullen die tot voor kort nog voor een ochtendritueel hadden gezorgd. De Senseo stond nog aan, de vaat niet afgewassen. De bovenverdieping was met een armoedige trap bereikbaar waar je voor je eigen veiligheid niet met zijn tweeën op kon. Het zal niet verrassend overkomen indien ik stel dat de bezichtiging niet tot een bod kwam.

Een tweetal weken later neem ik op kantoor een van de vele telefoontjes aan. Het blijkt dit keer de buurvrouw te zijn van het betreffende pand in de moordzaakstad. De buurvrouw maakt zich wat zorgen over de voordeur en over het verkoopbord dat er geregeld afwaait. Of we daar eens naar willen kijken. 'Ja weet u, mijn man is voorzitter van de vereniging van eigenaren en wij vragen ons af wat er met de betreffende woning gebeuren gaat. Of u het kunt verkopen? Want ja, het gebeurt gelukkig niet al te vaak dat de bewoner doodgeschoten wordt in zijn eigen huis, toch? Dat maakt de verkoop vast wat lastig he meneer?' Ik keek mijn verbaasd kijkende collega aan en bevestigde slechts haar hypothese.

De woning is overigens nog steeds in de verkoop. Elk bod boven de Eur. 50.000,-- zal serieus in overweging genomen worden.