Tradities

Wat maakt iets een traditie? Iets persoonlijks? Iets algemeens? Of gewoon een combinatie van beiden. Traditioneel houd ik niet van de maand december. Het is doorgaans koud, regenachtig, donker en in het voor mij persoonlijk ergste geval, sneeuwt het ook nog eens...

Van jongs af aan vond ik altijd maar 1 dag leuk in december en dat is ook meteen de laatste dag van de maand. Oudejaarsavond, waar in ons geval traditioneel de buren op bezoek kwamen, of vice verca uiteraard. Waar de tv nog wat leuks uitzond (Andre van Duin!!) en je tot midden in de nacht mocht opblijven. Om van het aftellen naar 12 uur nog maar te zwijgen. Nog steeds bevalt deze avond me prima, de locatie verandert steeds maar de vriendengroep blijft hetzelfde. Hoewel het wel lijkt alsof het lastiger wordt een grote groep bijeen te krijgen. Onze vriendengroep zal daarin niet veel afwijken van de meeste anderen.

De laatste jaren, ik weet eigenlijk niet eens hoeveel maar het moeten er minstens 10 zijn, is er nog een traditie bijgekomen. Een waar ik altijd weken naar uit kijk en die naast oudejaarsavond nog een tweede hoogtepunt vormt in een verder treurige maand. Elke jaar komen wij met de vriendengroep op de laatste donderdagavond voor de kerst bij elkaar om onze eigen kerstborrel te houden. Dat is elk jaar op dezelfde dag, dezelfde kroeg en doorgaans dezelfde mensen. En natuurlijk ontbreekt ook dezelfde handeling niet, het nuttigen van zeer veel alcoholische versnaperingen. Zelfs dat laatste is redelijk traditioneel inmiddels want ik kan me al geen avond meer herinneren waarop we geen flessen Jupiler bier nuttigden.

Zo is dit voor ons de ideale manier om nog even te genieten van het alleen met je vrienden zijn. De verplichtingen, ieder zo zijn eigen dingen waar hij tegenop ziet, laten nog eventjes op zich wachten en de dampende werking van de alcohol zorgt ervoor dat het ook echt nog even ver weg lijkt en ook heus allemaal wel meevalt.

Soms moet je gewoon eens even stilstaan bij de leuke dingen die je doet, die je wellicht te vaak voor vanzelfsprekend aanneemt. Maar ik realiseer me dat onze kerstborrel op de laatste donderdag voor kerst inmiddels een echte persoonlijke traditie is geworden! Proost en een mooie kerst gewenst!