Vandaag was het weer eens zover. Een dag waarop je weer eens ondervindt dat we in Nederland het vechten verloren zijn.
Nu al weer 6 jaar ben ik als zelfstandige actief in de verzekeringsbranche. Als er in de loop van die 6 jaar in een branche veel veranderd is dan is het wel in de onze. Mensen zijn sceptisch over financieel advies, er is een steeds strengere toezichthouder (AFM) en last but not least het verdienmodel is op de schop gegaan. Leuk is anders. Als tussenpersoon zijnde, ben je dus afhankelijk van de opstelling van verzekeraars. Zonder hen geen broodwinning immers. Helaas lijken zij zich nog niet te realiseren hoe laat het is.
'Als wij drie brieven hebben gestuurd waarop de klant niet reageert dan houdt het voor ons ook op een keer.' Dit kreeg ik vanmorgen te horen van een bekende grote verzekeraar. Het ging om onze grootste klant, maar dat terzijde. Het feit dat er niet gesproken wordt in oplossingen maar in vrijpleiten van de eigen schuld geeft aan wat er commercieel mis is. Discussie gewonnen, klant kwijt mentaliteit. Helaas moet ik constateren dat dit overal gebeurd. Verzekeraars gaan langzaam verloren in hun eigen processen en werknemers kunnen niet anders dan zich hier aan houden want dat is het doel wat zij van hoger hand meekrijgen.
Zolang deze cirkel niet doorbreken wordt, blijven we steken in deze economische crisis. Want de constatering die ik doe binnen de verzekeringsbranche zal ongetwijfeld niet uniek zijn.
donderdag 11 oktober 2012
dinsdag 9 oktober 2012
Bejaardentehuis
Immigratie in Nederland, wie heeft er niet een mening over? Vandaag is bekend geworden dat een bejaardentehuis in Gouda een speciale unit wil openen voor Marokkaanse bejaarden, voorzien van tapijten e.d. om het een zogenaamde Marokkaanse sfeer te geven.
Al tijden lang loop ik met het waarschijnlijk nooit tot praktijk komende idee rond om mijn leven (deels) voort te zetten in Spanje. Mijn voorliefde voor dit land, en met name de regio Barcelona, en het klimaat spreken mij al aan vanaf mijn zestiende jaar. Stel dat ik dit toch tot uitvoering zou brengen zou ik me ter plaatse zeer goed gaan inleven wat de gewoonten en gebruiken zijn van de plaatselijke bevolking. Niet omdat dit zou moeten maar enkel en alleen omdat ik me er zo snel mogelijk thuis zou willen voelen. En uiteraard zou ik me de taal machtig maken om goed met mijn omgeving te communiceren waardoor ik contacten op kan doen die hopelijk hier en daar tot vriendschappen zouden leiden.
Helaas is dat niet wat ik terugzie in de Nederlandse samenleving. Daar kennen wij klaarblijkelijk het gebruik om er alles aan te doen om immigranten zich zo dicht mogelijk bij hun moederland te laten voelen. Dit gevoel wordt doorgegeven, en het lijkt wel versterkt, naar de jongere generatie die doorgaans 'gewoon' hier geboren zijn. Simpel voorbeeld is dat ik Turkse kinderen vrijwel zonder uitzondering rond zie lopen in voetbalshirts van Turkse clubs. En daarnaast vaak een vreemd soort Nederlands praten terwijl ze dus niet alleen hier geboren zijn maar dus ook hun opleiding hier genieten, naar mijn weten gewoon nog steeds gegeven in de Nederlandse taal.
Een paar jaar geleden speelde ik eens in een cafe elftal mee waar ook een van oorsprong Turk mee voetbalde. Deze jongen kon slecht Nederlands, maar was voor de rest volledig verwesterd. Ging met zijn vrouw mee naar feestjes, dronk dan ook gezellig een glas bier mee en nodigde ons ook bij hem thuis uit op een BBQ. Dit voorbeeld draag ik niet aan om iedereen een zelfde levensstijl toe te dichten, we leven gelukkig in een vrij land, maar wel om aan te geven dat er op dat moment een goede integratie ontstaat en dat de groep die zich wil blijven houden aan de gebruiken en gewoonten van hun moederland, zich moeten realiseren dat juist dat hetgeen is wat hun integratie tegenhoudt en niet het feit an sich dat zij uit een ander land komen.
Al tijden lang loop ik met het waarschijnlijk nooit tot praktijk komende idee rond om mijn leven (deels) voort te zetten in Spanje. Mijn voorliefde voor dit land, en met name de regio Barcelona, en het klimaat spreken mij al aan vanaf mijn zestiende jaar. Stel dat ik dit toch tot uitvoering zou brengen zou ik me ter plaatse zeer goed gaan inleven wat de gewoonten en gebruiken zijn van de plaatselijke bevolking. Niet omdat dit zou moeten maar enkel en alleen omdat ik me er zo snel mogelijk thuis zou willen voelen. En uiteraard zou ik me de taal machtig maken om goed met mijn omgeving te communiceren waardoor ik contacten op kan doen die hopelijk hier en daar tot vriendschappen zouden leiden.
Helaas is dat niet wat ik terugzie in de Nederlandse samenleving. Daar kennen wij klaarblijkelijk het gebruik om er alles aan te doen om immigranten zich zo dicht mogelijk bij hun moederland te laten voelen. Dit gevoel wordt doorgegeven, en het lijkt wel versterkt, naar de jongere generatie die doorgaans 'gewoon' hier geboren zijn. Simpel voorbeeld is dat ik Turkse kinderen vrijwel zonder uitzondering rond zie lopen in voetbalshirts van Turkse clubs. En daarnaast vaak een vreemd soort Nederlands praten terwijl ze dus niet alleen hier geboren zijn maar dus ook hun opleiding hier genieten, naar mijn weten gewoon nog steeds gegeven in de Nederlandse taal.
Een paar jaar geleden speelde ik eens in een cafe elftal mee waar ook een van oorsprong Turk mee voetbalde. Deze jongen kon slecht Nederlands, maar was voor de rest volledig verwesterd. Ging met zijn vrouw mee naar feestjes, dronk dan ook gezellig een glas bier mee en nodigde ons ook bij hem thuis uit op een BBQ. Dit voorbeeld draag ik niet aan om iedereen een zelfde levensstijl toe te dichten, we leven gelukkig in een vrij land, maar wel om aan te geven dat er op dat moment een goede integratie ontstaat en dat de groep die zich wil blijven houden aan de gebruiken en gewoonten van hun moederland, zich moeten realiseren dat juist dat hetgeen is wat hun integratie tegenhoudt en niet het feit an sich dat zij uit een ander land komen.
maandag 8 oktober 2012
Joran
Daar gaat ie dan. Wat bepaald vandaag het nieuws, wat is hot en waar heeft iedereen wel zijn mening over? Dan kom je natuurlijk op onze 'Enemy of the State' Joran !
Het lijkt er namelijk op dat hij eindelijk zich wil gaan settelen en zijn wilde leven achter zich wil gaan laten want het goede nieuws voor hem is dat hij vader wordt! Goh wie had dat gedacht, het gevangenisleven maakt je schijnbaar burgerlijk. Joran heeft een vrouw vermoord en daarmee mijn respect uiteraard verloren. Daarvoor kon ik me nog altijd wel in hem verplaatsen en aangezien hij nooit veroordeeld is voor de verdwijning van Nathalee Hollowee wilde ik hem altijd wel het voordeel van de twijfel geven. Al was het maar vanwege de misselijkmakende hypocrisie van Peter R. de Vries. Deze laatstgenoemde was jarenlang, terecht overigens, een groot voorstander van het vrijlaten van de twee van Putten omdat zij enkel veroordeeld waren vanwege een bekentenis. De gemiddelde Nederlander dacht namelijk als je niks gedaan hebt dan beken je toch ook niet? De Vries ging hier altijd zeer terecht tegen in en toonde na een jarenlange strijd aan het gelijk aan zijn zijde te hebben en inmiddels zit lafbekje Ron Pieper zijn verdiende straf uit.
Vreemd blijft het echter dat De Vries Joran nu wel veroordeeld op een zogenaamde bekentenis. Hij heeft toch aan Patrich toegegeven de moord gepleegd te hebben? Ja dan is het natuurlijk ook zo. Dat zijn verhaal op geen enkele manier bewezen is naderhand hoor je De Vries nooit meer over. Toegegeven is nu ineens wel toegegeven. Je moet je indenken dat de kans zeer zeker aanwezig is dat Joran het inderdaad niet heeft gedaan, wat hebben die beschuldigingen dan van invloed op het leven van zo'n jonge jongen. Om van zijn ouders nog maar te zwijgen, zijn vader ging er letterlijk aan onderdoor.We leven toch in een land waar je onschuldig bent totdat het tegendeel is bewezen? Of geldt dat alleen in situaties die jou beter uitkomen?
Joran is veroordeeld voor deze moord en dat maakt hem schuldig. Hij verdiend zijn straf.
Het lijkt er namelijk op dat hij eindelijk zich wil gaan settelen en zijn wilde leven achter zich wil gaan laten want het goede nieuws voor hem is dat hij vader wordt! Goh wie had dat gedacht, het gevangenisleven maakt je schijnbaar burgerlijk. Joran heeft een vrouw vermoord en daarmee mijn respect uiteraard verloren. Daarvoor kon ik me nog altijd wel in hem verplaatsen en aangezien hij nooit veroordeeld is voor de verdwijning van Nathalee Hollowee wilde ik hem altijd wel het voordeel van de twijfel geven. Al was het maar vanwege de misselijkmakende hypocrisie van Peter R. de Vries. Deze laatstgenoemde was jarenlang, terecht overigens, een groot voorstander van het vrijlaten van de twee van Putten omdat zij enkel veroordeeld waren vanwege een bekentenis. De gemiddelde Nederlander dacht namelijk als je niks gedaan hebt dan beken je toch ook niet? De Vries ging hier altijd zeer terecht tegen in en toonde na een jarenlange strijd aan het gelijk aan zijn zijde te hebben en inmiddels zit lafbekje Ron Pieper zijn verdiende straf uit.
Vreemd blijft het echter dat De Vries Joran nu wel veroordeeld op een zogenaamde bekentenis. Hij heeft toch aan Patrich toegegeven de moord gepleegd te hebben? Ja dan is het natuurlijk ook zo. Dat zijn verhaal op geen enkele manier bewezen is naderhand hoor je De Vries nooit meer over. Toegegeven is nu ineens wel toegegeven. Je moet je indenken dat de kans zeer zeker aanwezig is dat Joran het inderdaad niet heeft gedaan, wat hebben die beschuldigingen dan van invloed op het leven van zo'n jonge jongen. Om van zijn ouders nog maar te zwijgen, zijn vader ging er letterlijk aan onderdoor.We leven toch in een land waar je onschuldig bent totdat het tegendeel is bewezen? Of geldt dat alleen in situaties die jou beter uitkomen?
Joran is veroordeeld voor deze moord en dat maakt hem schuldig. Hij verdiend zijn straf.
woensdag 3 oktober 2012
Iemand tips?
Hoe zou het zijn om een dagelijkse column te moeten schrijven? Elke dag de inspiratie moeten vinden om ergens je mening over te geven en dit dan ook nog op dusdanige wijze kunnen doen dat (veel) andere mensen het leuk vinden om dat te lezen. Begin er maar eens aan.
Persoonlijk hou ik wel van een uitdaging. Vandaar dat ik me voorgenomen heb om er eens iets van te gaan maken. Kijken hoe lang ik het volhoud om (vrijwel) dagelijks een column te schrijven over uiteenlopende onderwerpen. In het verleden heb ik dat al eens geprobeerd te doen en wonder boven wonder lukte het ook nog. Maar niet langer dan een week. Het was nog in mijn Hyves tijd, need i say more? Dat laatste was Engels overigens.
Waar zou mijn column van vandaag over gaan? Al kijkende op de Telegraaf site stuit ik al meteen op iets uitermate stuitendst ! Die blaag van een Johnny de Mol heeft het lef om te willen trouwen met Josje. Dat kan toch niet? Josje is niet bedoeld om mee te trouwen en al helemaal niet door jou Johnny de Mol. Trouwens, die Johnny, ik kan nooit onthouden wiens zoon hij nou is. Ja John de Mol en Sorn Lerby toch?
Een column zal vast over meer serieuze zaken moeten gaan. Of over je persoonlijke dagelijkse gang van zaken. Ik zal er eens goed over na gaan denken. Iemand tips? Wel graag binnen 24 uur...
Persoonlijk hou ik wel van een uitdaging. Vandaar dat ik me voorgenomen heb om er eens iets van te gaan maken. Kijken hoe lang ik het volhoud om (vrijwel) dagelijks een column te schrijven over uiteenlopende onderwerpen. In het verleden heb ik dat al eens geprobeerd te doen en wonder boven wonder lukte het ook nog. Maar niet langer dan een week. Het was nog in mijn Hyves tijd, need i say more? Dat laatste was Engels overigens.
Waar zou mijn column van vandaag over gaan? Al kijkende op de Telegraaf site stuit ik al meteen op iets uitermate stuitendst ! Die blaag van een Johnny de Mol heeft het lef om te willen trouwen met Josje. Dat kan toch niet? Josje is niet bedoeld om mee te trouwen en al helemaal niet door jou Johnny de Mol. Trouwens, die Johnny, ik kan nooit onthouden wiens zoon hij nou is. Ja John de Mol en Sorn Lerby toch?
Een column zal vast over meer serieuze zaken moeten gaan. Of over je persoonlijke dagelijkse gang van zaken. Ik zal er eens goed over na gaan denken. Iemand tips? Wel graag binnen 24 uur...
woensdag 22 augustus 2012
Spanje moet leren vechten !!
Deze blog plaatste ik reeds in September 2010 :
Spanje moet leren vechten!
8 sep 2010, 16:02
Sinds deze week ben ik weer terug in Nederland, na drie weken heerlijk te hebben genoten van het Spaanse klimaat. Van de 20 dagen hebben we 13 totaal onbewolkte dagen gehad, 2 dagen met een heel klein beetje bewolking, 4 dagen half bewolkt en slechts 1 dag helemaal bewolkt. In totaal een buitje of 3 aan regen (2 a 3 minuten) en 1 fikse onweersbui van welgeteld 10 minuten. Zowaar geen slecht resultaat.
En uiteraard vormt juist dat gegeven de belangrijkste rede waarom zo veel mensen naar Spanje op vakantie willen. Al tientallen jaren teert de Spaanse economie voor een groot gedeelte op de toeristen stroom en tot op heden heeft dit alleen maar geleid tot voorspoed. Bovendien heeft de toetreding van Spanje tot de Europese Unie gezorgd voor een betere infrastructuur en betere openbare voorzieningen. Maar hoe staat het er momenteel eigenlijk voor?
Spanje is een complex land. Of eigenlijk een complexe verzameling van verschillende (autonome) gebieden. Zo zijn daar de Canarische Eilanden, de Balearen, Catalonië, Baskenland, etc. Het feit dat deze gebieden samen, apart leven heeft er voor gezorgd dat Spanje op internationaal gebied eigenlijk nooit erg onbescheiden is geweest. Men had het al moeilijk genoeg met zichzelf zeg maar. Het best kwam dit tot uiting op sportgebied. Tot midden jaren negentig stelde Spanje op sportgebied maar weinig voor. Ze kenden geen tennistoppers, wonnen relatief weinig medailles op de Olympische Spelen, hadden weinig goede wielrenners en last but not least had de Spaanse nationale voetbalploeg ook maar op 1 EK de beker omhoog mogen houden.
Dit alles veranderde vanaf het moment dat Miguel Indurain maar liefst 5 keer de Tour de France wist te winnen. Het leek alsof hij hier de weg vrij maakte voor andere Spanjaarden om tot grootse sport prestaties te komen. Sindsdien wint er vrijwel elk jaar een Spanjaard de Tour, wint Nadal de ene na de andere Grand Slam en bovendien is de voetbaltrots nu ineens zowel Europees- als Wereldkampioen! Kortom, de Spanjaard weet wat winnen is en dat is een enorme doorbraak geweest!
Nu weer terug naar de huidige economische situatie in Spanje. Die is, voorzichtig uitgedrukt, niet best. De werkloosheid is hoog, de banken hebben het erg zwaar en ook de vastgoedmarkt kent uitermate beroerde tijden. Griekse toestanden liggen absoluut op de loer! Ook is Spanje is de publieke sector groot en als hier niet in gesneden zal worden stijgt het water tot aan de lippen. Als je drie weken in het hart van de Costa Blanca verblijft en kun je eens goed om je heen kijken en dan valt me een aantal zaken op:
- Spanjaarden zijn totaal niet commercieel. In een gemiddelde winkel vind je vrijwel uitsluitend enorm veel personeel dat bezig is met dozen uitpakken, schappen vullen, schoonmaken, etc. Het minste personeel vind je echter achter de kassa, juist daar waar dus het geld verdiend wordt. Dit valt me ook altijd al op in de fanstore van FC Barcelona.
- Openbare ruimtes worden slecht bijgehouden. Naast een van de meest luxe hotels van de Costa Blanca (Barcelo hotel Asian Gardens) vind je een braakliggend terrein dat dienst doet als openbare afvalplek. Bijna alle trottoirs hebben gaten en kuilen en kennen stoepranden waar een auto nog niet tegenop kan rijden, laat staan een rolstoel.
- Spanjaarden zijn heethoofden in het verkeer. De toeter in de auto is de meeste gebruikte knop en dat is niet bepaald vriendelijk voor de toeristen.
- De Spanjaard spreekt bijna geen vreemde talen. Dit laatste behoeft weinig toelichting.
Kortom, Spanje moet leren vechten om de economie er weer bovenop te krijgen en dit begint vooral in het toerisme. Het enkel kunnen bieden van een goed klimaat is voor de huidige toerist bij lange na niet meer voldoende! De wereld wordt steeds kleiner en door de komst van allerlei prijsvechters ook steeds goedkoper. De concurrentie is dus veel groter geworden en dit moet voor een zeer groot gedeelte nog doordringen in Spanje. Hopelijk is het nog niet te laat!
En uiteraard vormt juist dat gegeven de belangrijkste rede waarom zo veel mensen naar Spanje op vakantie willen. Al tientallen jaren teert de Spaanse economie voor een groot gedeelte op de toeristen stroom en tot op heden heeft dit alleen maar geleid tot voorspoed. Bovendien heeft de toetreding van Spanje tot de Europese Unie gezorgd voor een betere infrastructuur en betere openbare voorzieningen. Maar hoe staat het er momenteel eigenlijk voor?
Spanje is een complex land. Of eigenlijk een complexe verzameling van verschillende (autonome) gebieden. Zo zijn daar de Canarische Eilanden, de Balearen, Catalonië, Baskenland, etc. Het feit dat deze gebieden samen, apart leven heeft er voor gezorgd dat Spanje op internationaal gebied eigenlijk nooit erg onbescheiden is geweest. Men had het al moeilijk genoeg met zichzelf zeg maar. Het best kwam dit tot uiting op sportgebied. Tot midden jaren negentig stelde Spanje op sportgebied maar weinig voor. Ze kenden geen tennistoppers, wonnen relatief weinig medailles op de Olympische Spelen, hadden weinig goede wielrenners en last but not least had de Spaanse nationale voetbalploeg ook maar op 1 EK de beker omhoog mogen houden.
Dit alles veranderde vanaf het moment dat Miguel Indurain maar liefst 5 keer de Tour de France wist te winnen. Het leek alsof hij hier de weg vrij maakte voor andere Spanjaarden om tot grootse sport prestaties te komen. Sindsdien wint er vrijwel elk jaar een Spanjaard de Tour, wint Nadal de ene na de andere Grand Slam en bovendien is de voetbaltrots nu ineens zowel Europees- als Wereldkampioen! Kortom, de Spanjaard weet wat winnen is en dat is een enorme doorbraak geweest!
Nu weer terug naar de huidige economische situatie in Spanje. Die is, voorzichtig uitgedrukt, niet best. De werkloosheid is hoog, de banken hebben het erg zwaar en ook de vastgoedmarkt kent uitermate beroerde tijden. Griekse toestanden liggen absoluut op de loer! Ook is Spanje is de publieke sector groot en als hier niet in gesneden zal worden stijgt het water tot aan de lippen. Als je drie weken in het hart van de Costa Blanca verblijft en kun je eens goed om je heen kijken en dan valt me een aantal zaken op:
- Spanjaarden zijn totaal niet commercieel. In een gemiddelde winkel vind je vrijwel uitsluitend enorm veel personeel dat bezig is met dozen uitpakken, schappen vullen, schoonmaken, etc. Het minste personeel vind je echter achter de kassa, juist daar waar dus het geld verdiend wordt. Dit valt me ook altijd al op in de fanstore van FC Barcelona.
- Openbare ruimtes worden slecht bijgehouden. Naast een van de meest luxe hotels van de Costa Blanca (Barcelo hotel Asian Gardens) vind je een braakliggend terrein dat dienst doet als openbare afvalplek. Bijna alle trottoirs hebben gaten en kuilen en kennen stoepranden waar een auto nog niet tegenop kan rijden, laat staan een rolstoel.
- Spanjaarden zijn heethoofden in het verkeer. De toeter in de auto is de meeste gebruikte knop en dat is niet bepaald vriendelijk voor de toeristen.
- De Spanjaard spreekt bijna geen vreemde talen. Dit laatste behoeft weinig toelichting.
Kortom, Spanje moet leren vechten om de economie er weer bovenop te krijgen en dit begint vooral in het toerisme. Het enkel kunnen bieden van een goed klimaat is voor de huidige toerist bij lange na niet meer voldoende! De wereld wordt steeds kleiner en door de komst van allerlei prijsvechters ook steeds goedkoper. De concurrentie is dus veel groter geworden en dit moet voor een zeer groot gedeelte nog doordringen in Spanje. Hopelijk is het nog niet te laat!
Abonneren op:
Posts (Atom)
