Bejaardentehuis

Immigratie in Nederland, wie heeft er niet een mening over? Vandaag is bekend geworden dat een bejaardentehuis in Gouda een speciale unit wil openen voor Marokkaanse bejaarden, voorzien van tapijten e.d. om het een zogenaamde Marokkaanse sfeer te geven.

Al tijden lang loop ik met het waarschijnlijk nooit tot praktijk komende idee rond om mijn leven (deels) voort te zetten in Spanje. Mijn voorliefde voor dit land, en met name de regio Barcelona, en het klimaat spreken mij al aan vanaf mijn zestiende jaar. Stel dat ik dit toch tot uitvoering zou brengen zou ik me ter plaatse zeer goed gaan inleven wat de gewoonten en gebruiken zijn van de plaatselijke bevolking. Niet omdat dit zou moeten maar enkel en alleen omdat ik me er zo snel mogelijk thuis zou willen voelen. En uiteraard zou ik me de taal machtig maken om goed met mijn omgeving te communiceren waardoor ik contacten op kan doen die hopelijk hier en daar tot vriendschappen zouden leiden.

Helaas is dat niet wat ik terugzie in de Nederlandse samenleving. Daar kennen wij klaarblijkelijk het gebruik om er alles aan te doen om immigranten zich zo dicht mogelijk bij hun moederland te laten voelen. Dit gevoel wordt doorgegeven, en het lijkt wel versterkt, naar de jongere generatie die doorgaans 'gewoon' hier geboren zijn. Simpel voorbeeld is dat ik Turkse kinderen vrijwel zonder uitzondering rond zie lopen in voetbalshirts van Turkse clubs. En daarnaast vaak een vreemd soort Nederlands praten terwijl ze dus niet alleen hier geboren zijn maar dus ook hun opleiding hier genieten, naar mijn weten gewoon nog steeds gegeven in de Nederlandse taal.

Een paar jaar geleden speelde ik eens in een cafe elftal mee waar ook een van oorsprong Turk mee voetbalde. Deze jongen kon slecht Nederlands, maar was voor de rest volledig verwesterd. Ging met zijn vrouw mee naar feestjes, dronk dan ook gezellig een glas bier mee en nodigde ons ook bij hem thuis uit op een BBQ. Dit voorbeeld draag ik niet aan om iedereen een zelfde levensstijl toe te dichten, we leven gelukkig in een vrij land, maar wel om aan te geven dat er op dat moment een goede integratie ontstaat en dat de groep die zich wil blijven houden aan de gebruiken en gewoonten van hun moederland, zich moeten realiseren dat juist dat hetgeen is wat hun integratie tegenhoudt en niet het feit an sich dat zij uit een ander land komen.