zaterdag 13 september 2014

Gekraak

Het appartement bevindt zich op de derde verdieping in een plaatsje onder de rook van Amsterdam. Of eigenlijk onder de rook van Schiphol. Of nee, eigenlijk onder de rook van de vliegtuigen van Schiphol. Telkens wanneer ik in het betreffende appartement ben kijk ik de eerste drie laag overkomende vliegtuigen vol bewondering. De drie daaropvolgende negeer ik en als er qua tijd nog meer volgen begint de ergernis over het lawaai lichtelijk toe te nemen.

Zowel de vliegtuigen als het betreffende accent van de bewoner bevestigen dat we niet ver van onze hoofdstad af zijn. Werd ik tijdens de eerste afspraak nog keurig bij mijn voornaam aangesproken, ik kan jullie mededelen dat ik al vrij snel de naam pik kreeg toebedeeld. 'Hee pik, hoe is het man? Ja man, wat is het pleuris warm man.' Gelieve het betreffende Amsterdamse accent er zelf bij te denken.

Nu is dat accent verre van erg. Ook niet zijn karakter. Het is een zeer aardige gozer waar ik zo een biertje mee zou gaan drinken. Met zijn vader trouwens ook, die een paar keer de honneurs waarnam tijdens een bezichtiging en niet naliet zijn levensverhaal in sappig Amsterdams met me te delen. Eigenlijk heeft hij maar een groot nadeel, verkooptechnisch bezien. Hij heeft een dierenhobby. En dat beperkt zich niet tot de gebruikelijk huiskat c.q. hond maar er bevindt zich een kleine kinderboerderij op de derde etage. Drie katten, een (luid schreeuwende) papegaai en als klap op de vuurpijl een grote glazen bak met daarin twee leguanen! Die indirect voor een stagnerende verkoop zorgden.

Een enthousiast jong stel zag elke ruimte en werd steeds enthousiaster. De rondleiding zat er inmiddels op en in de woonkamer bespraken we nog even de financiƫle mogelijkheden. Nog steeds geen teken van afhaken en dan weet je dat het in de meeste gevallen wel goedkomt. Tot het dierengezelschap zich ging roeren. De Papegaai gaf de aftrap met een luide kreet waar de vrouwelijke kant van het stel zich een ongeluk van schrok en direct van slag was. De katten schoten ineens dwars door de woonkamer heen en stortten zich op iets dat uit de bak van de leguanen leek te komen. Blijkbaar had een grote spinkaan zich aan zijn gewisse dood onttrokken door uit de bak te springen waarna hij alsnog het loodje leggen moest tegen de overtal aan gretige katten. Het geluid wat er uiteindelijk uitkwam toen hij definitief overleed komt nog het dichts in de buurt van het hard doorbreken van een droge koek. De gil van de vrouw overtof het gekrijs van de papegaai.

Overbodig er bij te vermelden dat de voorkeur van het stel uiteindelijk naar een appartement is gegaan met ietwat minder dierlijke inhoud.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten