Jarenlang was er altijd die ene droom. Ik wilde zo graag nog eens naar Amerika. Elk jaar werden wel weer plannen gemaakt maar elk jaar werd het toch steeds weer iets relatief dichts bij huis, meestal Spanje. En uiteraard was dat telkens weer genieten maar de droom bleef staan. Ik wilde echt eens voet op Amerikaanse bodem zetten.
In 2014 was het dan eindelijk zover. Het vliegtuig werkte zich traag omlaag en door het raampje zag ik Amerika dan steeds concreter worden. Hoewel de wereld er daar nat en wit uitzag, ik hoorde Prince zingen dat het sometimes snowt in April, genoot ik toch van de steeds dichterbij komende grond. Bovendien was het al urenlang dag, letterlijk. Om half 1 in de middag opgestegen boven Amsterdam en nu was het na ruim 8 uur vliegen nog steeds volop middag. Heerlijk, zo'n lange dag na een donkere winterperiode.
Vol verwachting breekt dan een Amerikaanse week aan. Wat is er zo anders aan wat wij gewend zijn? De eerste indrukken op de snelweg leerde me dat er eigenlijk niet zo veel anders is. Ik zie om me heen veelal dezelfde (Duitse) auto's als ik gewend ben. Het landschap rond Washington lijkt hoogstens op Limburg vanwege zijn licht glooiend karakter en de gebouwen zijn ook niet gek anders dan bij ons. Waar zitten dan wel de echte verschillen?
Om te beginnen is er het klimaat. Natuurlijk hebben we allemaal wel een beeld bij waar het mooi weer is in Amerika en waar het tamelijk winters is, maar echt concreet is het niet. Zo maakte ik in een week tijd sneeuw mee, een volle dag regen, een dag met zon en temperatuur rond het vriespunt en aan het einde van de week drie dagen zon met zo'n 20 graden. Welkom in het voorjaar van Washington. Het beeld wat ik had van de belangrijkste hoofdstad ter wereld was eigenlijk niet veel meer dan het beeld van het Witte Huis. Echter, D.C. is veel meer dan dat. De gehele stad is feitelijk een groot gebied waar Amerikanen hun land eren. Op educatief gebied, op gebied van herdenking, op gebied van globalisering, etc. De musea zijn er talrijk en gratis te bezoeken bovendien. De stad is schoon en relatief veilig. Alles wat je ziet en meemaakt ademt historie, patriottisme en trots. Je kan er dagenlang rondlopen en elke dag nieuwe dingen meemaken,
Wanneer je een restaurant bezoekt zie je ook wel de verschillen. De obers zijn er vriendelijk en staan voor je klaar. Stellen zich voor bij naam en geven je te kennen dat ze altijd voor je klaar staan. Any time. Dit klopt ook, echter moet je de any time dan wel begrenzen tot het moment dat de rekening betaald is. Vanaf dat moment ben je zowat lucht en zijn ze al weer met de nieuwe klanten bezig. De Amerikaanse eet cultuur is er een van snel en goedkoop. Je bord leeg? Het wordt direct onder je neus vandaan geplukt.
Amerikanen kennen ook een gevoel van trots op het nageslacht wat wij toch wat minder beleven. Het is niet ongebruikelijk om auto stickers te plakken met daarop het opleidingsniveau van je kinderen en ik zag werkelijk waar een echtpaar met t-shirts waarop stond dat de vader een 'proud Navy Dad' was en moeder een 'proud Navy Mom'.
Inmiddels ben ik ook een tweede keer in Amerika geweest en daarom zal ik de volgende keer nog wat verder ingaan op alle leuke verschillen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten