woensdag 15 oktober 2014

Moordwoning

De woning die ik bezoek ligt op een steenworp afstand van het station. Hetgeen doorgaans betekent dat je er betaald moet parkeren en daar heb ik een broertje dood aan. Aangezien ik ruim op tijd ben rijd ik mijn rondjes en vind uiteindelijk een gratis plekje. Dan maar een stukje lopen, is nog gezond ook.

De leuke jaren 30 woning is in een wat uitgewoonde staat. De eigenaar komt daar ook volmondig voor uit en geeft zelfs eerlijk te kennen dat hij een traditionele verkoop niet ziet zitten omdat zijn overvolle huis dan toch echt leeggeruimd zal moeten worden. Een huizenbezitter met realiteitsbesef, waar vind je ze nog? We praten verder over mogelijkheden tot snelle aankoop van ons of een extern bedrijf en we besluiten de afspraak met een korte rondleiding door de inderdaad bomvolle woning. Redelijk voldaan met deze kans op succes maak ik de terug loop naar mijn auto.

De agenda zegt me dat ik pas over anderhalf uur in Rotterdam hoef te zijn. Volledig op mijn gemak zet il de route in en bedenk me alvast wat ik vandaag weer eens voor de lunch zal nemen. Ik draai de auto de hoek om, kijk even naar links wat voor woningen er staan die eventueel ook te koop staan en kijk recht op een hoekwoning welke me zeer vreemd bekend voorkomt. Ik rij de straat iets verder door en kijk even op het straatnaambordje. Maasstraat. Wel verdraaid, het kwartje valt. In dat huis is een moord gepleegd.

In de warme zomer van 2006 komt de 28 jarige Tamara Wolvers thuis van een avondje salsa dansen. Het is een uurtje of half 12 in de avond en ze besluit nog even op de computer online te gaan om foto's door te sturen aan haar vriend die in het buitenland verblijft. Ze verblijft na haar scheiding tijdelijk in de woning aan de Maasstraat, het is haar ouderlijke huis. Haar ouders verblijven echter op een camping in Brabant en ze heeft het rijk voor zich alleen. Plots gaat de bel. Tamara kijkt uit het raam pal boven de voordeur en ziet een bekende staan. Familie zelfs. Het is haar 10 jaar oudere aangetrouwde (ex) oom. Ze doet dan ook nietsvermoedend open.

Het volgende moment dat iemand Tamara ziet is de volgende ochtend, als de buurvrouw op verzoek van de collega's van Tamara poolshoogte gaat nemen in de woning, aangezien de Alphense niet op haar werk is verschenen. De buurvrouw treft haar half naakt in haar badjas aan, een plastic zak over haar hoofd, een tie rip om haar hals en een mes in haar borst. Op zolder dus van de woning waar ik nu voor sta met mijn auto terwijl ik me dus afvraag wat ik voor de lunch zal gaan nemen. De woning ziet er netjes uit, goed verzorgd. Zou hem zo kunnen verkopen.

De ex oom woont ook ergens in Alphen aan de Rijn bedenk ik me. Als een vrij man. De zaak kwam uiteraard voor het gerecht maar de rechters achtten het niet overtuigend bewezen dat hij het gedaan heeft. Aldus zou ik hem ook zomaar tegen het lijf kunnen lopen, net zoals de nabestaanden van Tamara dat regelmatig doen.




















Geen opmerkingen:

Een reactie posten